Fenickie statki znamy z fresków z grobowca egipskiego i pochodzą z 1500 r.p.n.e. Powstały ok. 2000 r.p.n.e. Nie posiadały wtedy jeszcze stępki ani żeber. Nie posiadały również liny wzdłużnej, takiej jak statki egipskie z tego okresu, której zadaniem miało być wzmocnienie kadłuba. Było to następstwem faktu, że stosowali do budowy większe drzewa cedrowe. Zamieszkiwali bowiem rejony dzisiejszego Libanu, gdzie surowiec ten jest bardziej dostępny niż w Egipcie. Posiadały żagiel rejowy przymocowany do dwóch rei - górnej i dolnej. Poszycie było układane na styk, dziób zdobiła rzeźba głowy konia, a rufę rybi ogon. Właśnie podobny statek do opisanego powyżej znaleziono w 1959 r. w Turcji, i był małym statkiem, posiadał ok 10 m. długości, datowany jest na ok. 1250 r.p.n.e. Prawdziwy rozwój statków fenickich rozpoczyna się właśnie od XII w.p.n.e. a swój największy rozkwit osiągnęły w VI w. p.n.e. Fenicjanie wypracowali jako pierwsi ożebrowanie łodzi oraz stępkę, zastosowali specjalizację łodzi, można wyodrębnić trzy główne grupy łodzi: do żeglugi przybrzeżnej, do dalszej żeglugi a od IX w.p.n.e. wyodrębnił się dodatkowo nowy typ - żaglowiec wojenny. Wraz z pojawieniem się okrętów, również handlowe statki zmieniły swoje oblicze. Stały się bardziej pękate i większe, teraz osiągały 30 m. długości i 10 m. szerokości, zanurzenie ok. 2 m. Wiosła służyły im jedynie do manewrowania w porcie. W tym okresie Fenicjanie dokonują zadziwiających wyczynów, prowadząc handel z Brytanią, Krymem, byli pierwszym narodem, jaki opłynął Afrykę. Jest wielce prawdopodobne że to właśnie oni byli pierwszymi odkrywcami Ameryki, są ślady ich bytu na wyspach kanaryjskich. Statki handlowe z I w.n.e. posiadały już dwa żagle rejowe, dwa maszty - grotmaszt zakończony bocianim gniazdem oraz pochylony fok którego konstrukcję przejęli od Rzymian. Ogólnie rzecz biorąc niewiele wiemy o statkach fenickich, a to z tego powodu, że bardzo mocno, wręcz zazdrośnie chronili swoje sekrety i niechętnie się nimi dzielili i cokolwiek opisywali.

Na podstawie: "Żaglowce" Stefana Gulasa; "Z Dziejów Żeglugi" Mariana Mickiewicza