Zobacz wszystkie dyskusje

Zobacz wszystkie dyskusje

POLSKA

Karrex Dyskusja rozpoczęta przez Karrex 5 lat temu

Flaga Rzeczypospolitej Polskiej (Flaga Polski)

jest nią prostokątny płat tkaniny o barwach Rzeczypospolitej Polskiej i proporcji 5:8, umieszczony na maszcie.

Barwami Rzeczypospolitej Polskiej są kolory biały i czerwony, ułożone w dwóch poziomych, równoległych pasach tej samej szerokości, z których górny jest koloru białego, a dolny koloru czerwonego. Dopuszcza się wieszanie flagi w formie pionowej. Wówczas barwa biała powinna znajdować się po lewej stronie lub przy drzewcu.

Za flagę Polski uważany jest wariant z godłem Polski, umieszczonym pośrodku białego pasa.

2 maja jest w Polsce oficjalnie obchodzony jako Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.

Godło

przedstawia białego orła w złotej koronie na czerwonej tarczy.

Proporzec Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

Bandery i flagi MW RP

Bandera wojenna

banderą wojenną jest prostokątny płat tkaniny o barwach Rzeczypospolitej Polskiej, zakończony dwoma trójkątnymi językami na wolnym liku. Pośrodku długości białego pasa, mierzonej od liku przydrzewcowego do wierzchołka wcięcia między językami, jest umieszczone godło Rzeczypospolitej Polskiej. Stosunek szerokości płata do jego długości wynosi 1:2,1. Głębokość wcięcia pomiędzy językami jest równa połowie szerokości płata. Stosunek wysokości godła do szerokości płata wynosi 2:5.

Proporzec Marynarki Wojennej RP

podnosi się na drzewcu dziobowym jednocześnie z podniesieniem bandery w niedzielę i święta, a także przy podnoszeniu gali banderowej. Na okrętach przebywających za granicą proporzec podnosi się codziennie wraz z banderą.

Flaga Marynarki Wojennej

Flaga pomocniczych jednostek pływających Polskiej Marynarki Wojennej

Bandera Jacht Klubu Marynarki Wojennej "Kotwica".

Flaga lotnisk i lotnictwa Marynarki Wojennej

Flaga Polskiego Związku Żeglarskiego

Symbolika

Polskie barwy narodowe kształtowały się od wieków i mają, jako jedne z nielicznych na świecie, pochodzenie heraldyczne. Barwy flagi pochodzą od barw herbu – białego orła na czerwonej tarczy. Zgodnie z legendą Lech podczas postoju w okolicach Poznania spotkał gniazdo z białym orłem i dwoma pisklętami. Orzeł rozpostarł skrzydła na tle czerwonego od zachodzącego słońca nieba. Lech osiadł w tym miejscu, które na pamiątkę nazwał Gniezdnem (teraz Gniezno) a na swoim herbie umieścił białego orła na czerwonym tle.Barwy flagi polskiej symbolizują od wieków wolność i niepodległość państwa polskiego.

HISTORIA

Pierwotnie polską barwą narodową był karmazyn, stanowiący symbol dostojeństwa i bogactwa, a zarazem uważany za najszlachetniejszy z kolorów. Z uwagi na cenę barwnika - koszenili uzyskiwanej z larw czerwca polskiego, mało kto mógł sobie na niego pozwolić, dlatego też był on wykorzystywany jedynie przez najbogatszą szlachtę i dostojników państwowych.

Flaga Królestwa Polskiego X-XVI w.

Pierwsi władcy piastowscy Mieszko I i Bolesław Chrobry walczyli w obronie granic pod chorągwiami ozdobionymi białym orłem na czerwonym polu. Historycznie potwierdzony taki znak pojawił się na chorągwi Przemysława II.

Rekonstrukcja herbu z rewersu pieczęci majestatycznej króla Polski – Przemysła II z 1295 r.

Poniżej orzeł Władysława Łokietka odtworzona w oparciu o pieczęć z 1312 roku.

Orzeł z chorągwi Korony Królestwa Polskiego króla Kazimierza Wielkiego (1333-1370):

Na pierwszych flagach i sztandarach reprezentujących Królestwo Polskie widniał biały orzeł w koronie na czerwonym tle. Jan Długosz opisując przygotowania do bitwy pod Grunwaldem pisze o "chorągwi wielkiej, na której wyszyty był misternie orzeł biały z rozciągnionemi skrzydły, dziobem rozwartym i z koroną na głowie, jako herb i godło całego Królestwa Polskiego".

Chorągwie w kolorach biało-czerwonych widnieją na obrazach Jana Matejki i Wojciecha Kossaka przedstawiających bitwę pod Grunwaldem w 1410 roku. Barwy te mają odniesienie do herbów Królestwa Polskiego oraz Wielkiego Księstwa. Historyczna chorągiew Władysława Jagiełły (1386-1434):

Herb Władysława Jagiełły (1386-1434)

Chorągiew Wielkiego Księstwa Litewskiego przedstawiała Pogoń – czyli białego jeźdźca ze wzniesionym mieczem na pędzącym koniu na czerwonym polu:

W wyniku unii Polski z Litwą w 1385 roku w Krewie, która w 1569 roku przekształciła się w unię realną obok chorągwi Królestwa Polskiego funkcjonowała chorągiew Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Na przełomie XV i XVI wieku wzór chorągwi Korony Polskiej dało się odtworzyć w oparciu o miniatury z Kodeksu Wolfganga Froelicha z 1523 roku oraz o Pontyfikał Erazma Ciołka z drugiej dekady XVI wieku:

1500

Chorągiew Królestwa Polskiego z czasów króla Zygmunta Starego (1506-1548) przedstawiała białego orła na czerwonym polu z monogramem króla S (Sigismundus):

Barwami królewskimi Rzeczpospolitej Obojga Narodów był sztandar złożony z trzech pasów: dwóch czerwonych umieszczonych w dole i na górze oraz oddzielającym go pasie białym, na których umieszczano zwykle czterodzielny Herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów o czerwonym tle zawierający dwa pola przedstawiające białego Orła w koronie, czyli symbol Korony i dwa z wizerunkiem Pogoni - herbu Litwy. Na tarczy sercowej znajdował się najczęściej herb rodowy aktualnie panującego monarchy.

\

W muzeum Wojska Polskiego w Warszawie znajduje się chorągiew króla Zygmunta Augusta, prawdopodobnie z 1553 roku. Zawiera ona herb Rzeczypospolitej, który jest połączeniem Orła Białego – herbu Królestwa Polskiego oraz Pogoni – herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego. Herb otoczony jest wieńcem 22 herbów ziemskich.

Chorągiew Zygmunta III Wazy oparta o wizerunek tzw. „roli sztokholmskiej”, która przestawia orszak weselny króla i królowej Konstancji Austriaczki pochodzi z 1605 roku. Pozostałości tej chorągwi znajdują się w Zbrojowni Królewskiej w Sztokholmie. Umieszczony na chorągwi wielopolowy herb również zawiera herby Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego a także herbu Szwecji. Herb otoczony jest łańcuchem Orderu Złotego Runa:

Herb Wazów na tle herbu Rzeczypospolitej, który jest połączeniem Orła Białego – herbu Królestwa Polskiego oraz Pogoni – herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego

Chorągiew króla Władysława IV Wazy (1632-1648) również znajduje się w Zbrojowni Królewskiej w Sztokholmie. Na chorągwi znajduje się herb złożony z herbów Królestwa Polskiego (Orzeł Biały), Wielkiego Księstwa Litewskiego (Pogoń), herbu Szwecji (Trzy Korony) oraz herbu dynastii Wazów (Snopek) i Austrii. Napis na chorągwi mówi „Władysław IV Król Polski i Szwecji:

Na chorągwi Korony Królestwa Polskiego z czasów królów z dynastii Wettinów Augusta II (1697-1704 oraz 1709-1733) i Augusta III (1733-1763) na piersiach Orła Białego umieszczono herb Wettinów przedstawiający połączony herb elektoratu saskiego i Saksonii:

Chorągiew Korony Polskiej za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego (1763-1795) zawierała herb rodowy króla umieszczony na piersiach Orła:

Barwy biała i czerwona zostały uznane za narodowe po raz pierwszy 3 maja 1792. Podczas obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia Ustawy Rządowej damy wystąpiły wówczas w białych sukniach przepasanych czerwoną wstęgą, a panowie nałożyli na siebie szarfy biało-czerwone. Nawiązano tą manifestacją do heraldyki Królestwa Polskiego – Białego Orła na czerwonej tarczy herbowej.

Kongresówka

1815–1832

Sztandar wojsk polskich Królestwa Polskiego (kongresowego)

Powstanie listopadowe 1830

Herb 1830

1832–1918

Po raz pierwszy regulacja prawna polskiej flagi została przyjęta w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego z 7 lutego 1831 na wniosek posła Walentego Zwierkowskiego, wiceprezesa Towarzystwa Patriotycznego, jako propozycja kompromisowa pomiędzy barwą białą - nadaną przez Augusta II Mocnego i proponowaną przez konserwatystów i trójbarwną - biało-czerwono-szafirową - barwami konfederacji barskiej proponowanymi przez Towarzystwo Patriotyczne:

Izba Senatorska i Izba Poselska po wysłuchaniu Wniosków Komisji Sejmowych, zważywszy potrzebę nadania jednostajnej oznaki, pod którą winni się łączyć Polacy, postanowiły i stanowią:

Artykuł 1.

Kokardę Narodową stanowić będą kolory herbu Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego, to jest kolor biały z czerwonym.

Artykuł 2.

Wszyscy Polacy, a mianowicie Wojsko Polskie te kolory nosić mają w miejscu gdzie takowe oznaki dotąd noszonymi były.

Przyjęto na posiedzeniu Izby Poselskiej dnia 7 lutego 1831 roku.

Polska bandera handlowa od 1784 do XIX w. - dla statków Kompanii Chersońskiej i wiślanych

1863 Poland. Johnson's new chart of national emblems

Podczas powstania styczniowego (1863-1864) oprócz flag biało-czerwonych stosowano również flagi biało-karmazynowo-granatowe. Barwy nawiązywały do demokracji i rewolucji, w tym do rewolucyjnych kolorów francuskich. Na flagach często umieszczano herb Rzeczypospolitej ustanowiony przez władze powstańcze.

II RZECZPOSPOLITA

Po odzyskaniu niepodległości barwy i kształt flagi uchwalił Sejm Ustawodawczy odrodzonej Polski 1 sierpnia 1919. W ustawie podano: "Za barwy Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się kolor biały i czerwony w podłużnych pasach równoległych, z których górny – biały, dolny zaś – czerwony." Dwa lata później Ministerstwo Spraw Wojskowych wydało broszurę w której sprecyzowano odcień czerwieni definiując ją jako karmazyn, ale w 1927 odcień koloru czerwonego został zmieniony na cynober, ten sam kolor został użyty w definicji flagi w ustawie z 1955.

W ustawie z 1919 roku zatwierdzono flagę biało-czerwoną oraz flagę Polski z godłem, która miała być używana przez poselstwa i konsulaty oraz jako bandera handlowa na morzu. Flaga ta była używana do 1930 roku.

Chorągiew Rzeczypospolitej ustanowiona w 1919 roku przysługiwała Naczelnikowi Państwa (od listopada 1918 do grudnia 1922 – Józef Piłsudski) a później Prezydentowi Rzeczypospolitej:

W grudniu 1927 roku zmieniono rysunek Orła Białego w herbie polskim i tym samym uległ zmianie wzór flagi Polski z godłem:

27 grudnia 1927 chorągiew Rzeczypospolitej została zastąpiona flagą Prezydenta Rzeczypospolitej.

Flaga używana w konsulatach

Chorągiew Rzeczypospolitej była używana wyłącznie przez Prezydenta RP.

Jedynym wyjątkiem był pogrzeb marszałka Józefa Piłsudskiego, kiedy chorągiew przykrywała jego trumnę. W 1939 roku chorągiew została wywieziona do Londynu przez prezydenta Ignacego Mościckiego.Była używana w latach 1945-1990 przez Prezydentów Rzeczypospolitej na Uchodźstwie. 22 grudnia 1990 roku została przekazana prezydentowi Lechowi Wałęsie przez Ryszarda Kaczorowskiego ostatniego prezydenta RP na Uchodźstwie.

W latach międzywojennych flaga towarzyszyła wszystkim uroczystościom państwowym i wraz z Orłem Białym była symbolem jedności narodowej i niepodległości państwa polskiego. Pod biało-czerwonymi barwami toczyła się również kampania wrześniowa w obronie przed hitlerowskimi i sowieckimi najeźdźcami. Wiele sztandarów wojskowych po klęsce zostało ukrytych i było przechowywanych z narażeniem życia przez cały okres wojny. W czasie okupacji flagi narodowe były nielegalnie wywieszane w dniach świąt narodowych. Biało czerwone opaski były umieszczone na rękawach i hełmach powstańców warszawskich.W czasie II wojny światowej pod biało-czerwonymi sztandarami polscy żołnierze walczyli na wielu frontach w tym w Wielkiej Brytanii, Norwegii, Francji, Libii, Włoszech, Belgii, Holandii i Związku Radzieckim. Polskie jednostki walczyły na lądzie, morzu i w powietrzu.

Godło RP ustanowione w 1956 r. przez rząd na uchodźstwie

1956 - 1990

Po II wojnie światowej w komunistycznej Polsce w ustawie z 1955 roku usankcjonowano cynober jako obowiązujący kolor flagi. W tej samej ustawie zmieniono godło Polski na orła bez korony.

Godło PRL

(mówiło się o nich "złodzieje korony")

Kolory flagi zostały ponownie zmienione ustawą z 31 stycznia 1980, ustawę opracował zespół ekspertów w skład którego wchodzili Szymon Kobyliński, Maria Szypowska, Kazimierz Sikorski oraz Nikodem Sobczak.

Odpowiedzi

Karrex Temat do odświeżenia 5 lat temu

Flagi, bandery, proporce