Olinowanie HMS Victory

[Jarcio]

Krzysztof, mam w planie wykonać taki rysunek, ale dopiero po ukończeniu opisów i rysunków całości olinowania. Na obecną chwilę mam wykonane rysunki z oznaczeniem miejsc mocowania lin na poszczególnych kołkownicach. Chciałbym też sporządzić rysunki masztów i rei, z podaniem ich wymiarów, ale to w odległej przyszłości.

[krzysztof]

Całość zapowiada się na ważne dla wszystkich modelarzy, nie tylko fanów Vicka opracowanie. Warto by pomyśleć o scaleniu w jeden artykuł, choć bardziej należy mówić o pozycji w formie książki.

[mirek]

Całość zapowiada się na ważne dla wszystkich modelarzy, nie tylko fanów Vicka opracowanie. Warto by pomyśleć o scaleniu w jeden artykuł, choć bardziej należy mówić o pozycji w formie książki.

To jest bardzo dobry pomysł Krzysztof

[krzysztof]

Wiem, że nasz Jarcio coś kombinuje w tym kierunku...

[Luk]

Tak Victory wyglądał 2 tygodnie temu.

[Luk]

Całość zapowiada się na ważne dla wszystkich modelarzy, nie tylko fanów Vicka opracowanie. Warto by pomyśleć o scaleniu w jeden artykuł, choć bardziej należy mówić o pozycji w formie książki.

jakby trzeba było fotki do scalania tego w całość to służę kolegom pomocą fotograficzną z HMS Victory.

[Jarcio]

Blinda (spritsail), blindreja (spritsail yard)

1) Blindreja jest zawieszana pod bukszprytem w odległości ok. 7 mm licząc od końca ławy wantowej bukszprytu (bliżej rufy)
2) Sling (śr. 0,5 mm) – lina podtrzymująca główny ciężar blindrei. Na obu końcach liny znajdują się oka szplajsowe. Lina tworzy dłuższą i krótszą odnogę. Dłuższa odnoga jest połączona z krótszą poniżej oka szplajsowego co tworzy pętlę, która zaciskana jest na blindrei po stronie sterburty. Dalej dłuższa odnoga slingu biegnie do góry, spoczywa na bukszprycie opierając się o siodło, następnie biegnie do dołu, wokół blindrei na bakburcie, następnie znowu do góry wokół bukszprytu i ponownie w dół, w kierunku początkowego oka szplajsowego na krótszej odnodze. Ostatecznie oka szplajsowe na obu końcach slingu są łączone za pomocą przewiązu.

[Jarcio]

1) Perty (śr. 0,3 mm); na obu końcach znajdują się oka szplajsowe; jedno z nich (większe) jest przekładane wokół rei i zatrzymuje się na klinach. Mniejsze oko jest mocowane do rei za pomocą przewiązu. Do pert mocowane są 2 lub 3 szelki (na każdej burcie). W dolnej części szelki (śr. 0,2 mm, dł. 9 mm) zakończone są okiem szplajsowym, przez które przechodzi perta, górny koniec jest owinięty wokół rei.
2) Nokperta; na obu końcach są oka szplajsowe, jeden koniec mocowany jest do noku rei, a drugi przewiązem do rei.

[Jarcio]

Stała topenanta (lift) – blindreja ma stałą topenantę (śr. 0,37 mm), jako dodatkową obok zwykłej topenanty; topenanta ma kolor czarny podobnie jak olinowanie stałe. Ta topenanta jest owijana na całej długości. Stała topenanta jest zakończona okiem szplajsowym, które na zewnętrznym końcu jest mocowane przewiązem do blindrei, w ¼ jej długości (bliżej bukszprytu). Drugi koniec stałej topenanty jest zakończony okiem z kauszą, które mocowane jest przewiązem do kauszy w stropie zamocowanym dookoła bukszprytu, pomiędzy slingiem a ławą nokową bukszprytu.

[Jarcio]

Topenanta ruchoma - stała część ruchomej topenanty (śr. 0,3 mm) zakończona jest okiem zamocowanym hakiem do oka w dybach bukszprytu (tego samego, do którego mocowane są perty bukszprytu), dalej przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 3,1 mm) mocowany stropem na noku blindrei, za pertami i stropem dla bloku brasu, następnie przez blok (dł. 3,1 mm) przytwierdzony stropem dookoła dybów bukszprytu i odkładana jest na 2 i 7 pachołku na dziobowej belce fordeku.