Nazwa Galera pochodzi od mieczowej ryby - galeos, której głowa do złudzenia przypominała mieczowe zakończenie galer. Kariera galer jest dosyć długa, bo trwała ponad VI wieków. Ich początki sięgają 1000 r. a kończy bitwa pod Lepanto (1571r.) - w której to spotkało się ok. 550 galer i galeas w wojnie ligi (Hiszpania, Wenecja, Genua) z Turkami osmańskimi. Choć nawet po tej bitwie możemy spotkać galery nadal, jednak pełniły wtedy już funkcje bardziej honorowe i reprezentacyjne. Były to więc statki o napędzie wiosłowym i jako pierwsze zostały wykorzystane w armiach właśnie Wenecji, Genui i Amfli. Były niezwykle smukłe, ponieważ ich stosunek szerokości do długości wynosił 1:6, na koniec nawet 1:9 co przy napędzie wiosłowym pozwalało uzyskać całkiem spore prędkości. Początkowo galery posiadały dwa rzędy wioseł, ale już od XIV w. drugi rząd zanika. Dodatkową nowością staje się stosowanie apostis, czyli podłużnej belki na której oparte były wiosła, zamiast, jak wcześniej, otworów wiosłowych. Na jedną burtę przypada 20-26 wioseł . Przy dalszej ewolucji, wiosło zaczyna ważyć 250 kg i w takiej konfiguracji obsługuje je ok. 5-8 galerników. W XIII w. pojawia się nadbudówka rufowa, a w XV w. ster zawiasowy. Zmiany następowały również w ożaglowaniu. Choć galery posiadały wiosła, jako napęd dodatkowy stosowały żagle łacińskie. Początkowo był to jeden żagiel, od XV w. dwa. Reje żagli były niesłychanie długie, jednak mimo to, ożaglowanie takie nie nadawało się do napędzania tak dużych jednostek, dodatkowo było refowane przed bitwą i galera zdana była na łaskę wioślarzy. Główną bronią galer był taran(potem również tarany boczne), którego zastosowaniem było oczywiście taranowanie jednostki przeciwnej, lub złamanie jej wioseł. Dodatkowo posiadały mostek abordażowy. Potem, od XV w. na galerach pojawiają się działa. Znajdują się w nadbudówce dziobowej w liczbie 3-7. Największe (24-26 funtów) znajduje się z przodu, a mniejsze po bokach. Oprócz galer wytworzyło się jeszcze kilka podobnych tworów, takich jak ćwierćgalery, półgalery i galeasy, których nazwa pochodzi od galera grossa. Zmierzch galer podyktowany był pojawieniem się właśnie artylerii, która w połączeniu z galeonem nie dawały tym jednostkom już szans rozwoju. Jako fakt warty uwagi trzeba wspomnieć, że to właśnie dla galer został opracowany nowy sposób budowy jednostek - szkieletowy, który zrobił w późniejszym czasie tak zawrotną karierę.

Na podstawie: "Z dziejów żeglugi" Mariana Mickiewicza; "Żaglowce" Stefana Gulasa