Forum Koga • Strona główna - Koga Portal - Modele - Żaglowce - Statki - Okręty - Forum modelarskie

Ostatnio posprzątałem pracownię i pomyślałem, że można by coś posklejać... Paluszki zastały się przez ostatnie miesiące, więc przed powrotem do większych modeli postanowiłem skleić jakąś "pchełkę" (powiedzmy nie Victory a raczej szalupa do niego ). Wybór padł na modelik trabaccolo - typ łodzi używany na Adriatyku od kilkuset lat. Kto nie czyta uwag wydawcy ("Model nie zbyt duży, ale wymagający czasu.") ten sobie szkodzi

Po obejrzeniu wycinanki (zakupionej w Empiku) szybko zakupiłem na stronie WAK dodatki w postaci laserowo wycinanego szkieletu i żagli. Strzał w dziesiątkę (przynajmniej ze szkieletem) - samodzielne wycinanie dziesiątek części z kartonu 0,5 mm na 100% skończyłoby się tragicznie (albo dla modelu albo dla moich "paluszków"). Korzystając z "gotowca" już po 2 czy 3 godzinach (sic!) miałem gotowy i co najważniejsze całkiem symetryczny szkielecik


Idąc za ciosem przykleiłem podpokład...


... po czym wyszlifowałem skosy na wręgach i zacząłem przyklejać podposzycie. Tu nie sugerowałem się numeracją części lecz zacząłem oklejać od środka okrętu jednocześnie ku dziobowi i rufie (kolejność klejenia oznaczają zielone numery). Oczywiście NIE wyciąłem od razu wszystkich elementów podposzycia, ale wycinałem je pojedynczo i dopiero gdy spasowałem poprzedni element wycinałem kolejny (tu muszę przyznać, że opracowanie modelu jest bardzo dobre - spasowanie sprowadzało się do stwierdzenia, że wszystko pasuje ).


Po przyklejeniu całego podposzycia całość DELIKATNIE przeszlifowałem aby "zgubić" trochę kantów na łączeniach pasków podposzycia.

Gdy rozpoczynałem klejenie postanowiłem, że kadłub wykonam w tzw. standardzie (czyli nie będę go malował ani dodawał za dużo od siebie). Takie postanowienie miało mnie zdopingować do dokładniejszego wycinania i dopasowywania części. W międzyczasie na "sąsiednim" forum kartonowym pojawiła się pierwsza (i jak na razie jedyna) relacja z klejenia tego modelu. Szybko okazało się, że model jednak nie jest takim "spacerkiem" jak początkowo zakładałem...

Trzeba uczciwie powiedzieć, że Autor nie żałował sobie... Pokład i burty wykonał z pojedynczych planek / pasków papieru. Jak łatwo skumulować błędy na tak wykonywanych elementach nie muszę nikogo przekonywać. Pomny więc problemów z ww relacji postanowiłem "pilnować" kołkowania na pokładzie:


Pomimo najszczerszych chęci nie ustrzegłem się niewielkich błędów w części rufowej


Mimo wszystko pokład wygląda akceptowalnie (zwłaszcza z większej odległości ) Dla ew kolegów-sklejaczy mogę jedynie zasugerować, aby "skosowali" planki poszycia przy wycinaniu do wewnątrz. Szczególnie gdy chodzi o planki ciągnące się przez cały pokład - nie można ich wycinać przy linijce a ręka ludzka (przynajmniej moja) nie jest dokładna jak ploter . Na poniższym powiększeniu zaznaczyłem planki wycięte pod katem prostym (czerwone kropki) i "ukosowane" (zielone). Muszę przyznać, że strasznie żałuję, że tyle czasu zajęło mi zauważenie tej różnicy... Jak się jest "nocnym skrytoklejcą" to tak się ma

Oklejanie kadłuba rozpocząłem od lewej burty. Do poziomu pokładu powinno być łatwo (jest podposzycie), powyżej wyczuwam czystą grecką tragedię (nie wiem jak paseczki kartonu 2-4 mm szerokości, klejone "na styk" będą się "kupy trzymać"... szkoda, że autor nie pociągnął podposzycia ponad pokład; nie mam pojęcie czemu tego nie zrobił ). Ponownie postanowiłem zacząć "od środka", aby mieć miejsce na korektę na plankach przy kilu i przy pokładzie.


Przed przyklejeniem kolejnej planki retuszowałem podposzycie w miejscu złączenia (nic mnie tak nie drażni jak białe pole pomiędzy dwiema częściami). Retusz widać wyraźnie na powyższym zdjęciu.

Kolejność klejenia planek pokazuje poniższy kolaż. Raz ku kilowi, raz ku pokładowi (w sumie można było posuwać się w jednym kierunku, skończyć i pójść w drugą stronę, ale tak to mogłem przygotowywać (np. retuszować) po dwie planki na raz. Jakość fotki jest jaka jest, ale nie myślałem wcześniej o takim zdjęciu więc pasowałem dwie mniej / więcej podobne fotografie.


Całość wyszła... trochę gorzej od oczekiwań (są szparki), ale lepiej chyba nie będzie. Mam co prawda plan związany z lakierowaniem kadłuba i wypełnianiem szpar lakierem, ale nierówności poziomów pomiędzy plankami chyba to nie zredukuje więc tłumaczę sobie, że dodają poszyciu trochę realizmu


Jak na "pierwszy dzień" relacji to chyba dosyć już dziś pokazałem - kolejne wpisy postaram się robić regularnie w miarę postępów prac

Idziesz ostro, w niedzielę pewnie finisz (do ustalenia, którą

Pomimo, że planki poszycia nie są podklejane na karton (jeżeli prawidłowo odczytałem zdjęcia), to można je nieco wyoblać dostosowując do poprzecznej krzywizny kadłuba (jeżeli oczywiście planki nie opowiadają szerokości faktycznych dech).
Ten zabieg ułatwiłby lepsze łączenie planek na styk. W swojej praktyce, przy tego typu łączeniach zawsze jednak stosuję paski łączące (technika jak w łączeniu oklejek segmentów przy modelach samolotów).
To że planki powinny się równo układać na podposzyciu kadłuba nie zawsze współgra z równym połączeniem ich krawędzi styku (efekt tzw. klawiszowania, np. przez nierówności podposzycia). Paski łączące można wykonać np. z kalki, która nie powinna zaburzyć wymiarowania po obwodzie.

Zachęcam też do stosowania kleju BCG przy łączeniu krawędzi na styk. W standardzie daje on b. dobre efekty.

Art-UR pisze:Idziesz ostro, w niedzielę pewnie finisz (do ustalenia, którą

Pokazałem efekt trzytygodniowych wypocin... Człowiekowi nerwy siadają przy retuszowaniu metrów bieżących planek

Art-UR pisze:Pomimo, że planki poszycia nie są podklejane na karton (jeżeli prawidłowo odczytałem zdjęcia), to można je nieco wyoblać dostosowując do poprzecznej krzywizny kadłuba (jeżeli oczywiście planki nie opowiadają szerokości faktycznych dech).

Niestety planki są podklejone do 0,5 mm . Próbowałem je przetłaczać, ale efekt był mizerny. Pewnie to wynik stosunku grubości planki do szerokości (0,5 mm na 4,5 mm w najszerszym miejscu). Ponadto planki wychodzą strasznie wymęczone (raz tłoczysz "w poprzek" a potem kształtujesz "wzdłuż"; zabezpieczałem wydruk fiksatywą, ale...).

Dzięki jednak za doping - spróbuję jeszcze raz przy kolejnym modelu (Saettia czeka ). Nawet zacząłem się zastanawiać, nad modyfikacją metody:
1. wycinać podposzycie znacznie dłuższe (przyda się przy klejeniu nadburć)
2. okleić kadłub "kserówką" planek, wylakierować i zeszlifować a dopiero na to kleić planki z wycinanki (już nie podlejane)... Wtedy powinno się dać kleić "po całości" i na BCG (teraz kleję punktowo na wysokości wręg aby uniknąć "krowich żeber").
Zobaczymy, ale ten model już niestety taki zostanie

Aktualnie przy moim modelu HMS Victory, przy poszywaniu oklejkami zastosowałem powszechnie znaną metodę kształtowania nad parą (choć są do tego odpowiednie urządzenia).
Moje okładziny mają grubość 1,3 mm, więc są dość sztywne, ale nad parą stają się bardzo giętkie i można je niemal dowolnie kształtować, a do tego zapamiętany zostaje nadany im kształt (bez rozwarstwienia).

Dlatego też zachęcam Cię do zastosowania tej metody. Wygniatanie oklejek (planek) kulkami na podkładkach, nawet przy podklejeniu ich 0,5 mm tekturką, może powodować właśnie jej rozwarstwienie (co innego przy pojedynczych, cienkich arkuszach grubości 0,2 mm).

Oczywiście, że Cię dopinguję . Standard ma swój urok.
Powodzenia

Skończyłem oklejanie drugiej burty do wysokości pokładu oraz dokleiłem stewo-stępko-dziobnicę



Dokleiłem także listwy odbojowe (brązowe). Wg instrukcji dwie górne powinny mieć 0,5 mm grubości, trzy dolne 0,2-0,3 mm. Tak zrobione i szczerze mówiąc efektu nie ma Proponuję dwie górne podkleić choć do 0,6 mm a dolne zostawić bez podklejania (zostanie 0,2 mm) i różnica poziomów powinna być zauważalna.

Zacząłem doklejać nadburcia, ale ponieważ całość (pod wpływem schnącego kleju?) zaczęła się załamywać do środka chwilowo dałem spokój i zająłem się wklejaniem wzmocnień nadburć... Chyba chwilę to potrwa


Na koniec jeszcze 2 "przepisy" na kolory retuszu - mieszam z tego co mam pod ręką, ale dobrze zapamiętać "przepis", aby dorobić farby (ja zwykle mieszam porcję na 1-2 planki).

Czerwony - bordo na dno:
2 krople RAL 3000
1/2 kropli RAL 7012
1/2 kropli FS 34230
1/2 kropli FS 17925


Ciemny brąz (odbojnice, wyposażenie pokładu):
3 krople XF-64
1/2 kropli RAL 9005

Nadburcie "poszło" jakoś szybko Pewnie dlatego, że zmusiłem się i zorganizowałem sobie "linię produkcyjną" . Poszczególne fazy prezentuje poniższe zdjęcie.


Najpierw zaznaczam igłą miejsca, gdzie będą zagięcia, następnie od drugiej strony nacinam dwie równoległe linie i wyskrobuję papier spomiędzy nich. Tak przygotowany element zaginam a w jego środek wklejam przygotowaną tekturkę grubości 1,2 mm

Po wyschnięciu kleju wspornik należy wyciąć i przykleić do nadburcia.


W zeszłym tygodniu udało mi się skończyć sklejanie lewego nadburcia.


Paradoksalnie (czyli wbrew instrukcji) zewnętrzne poszycie wyszło mi wyżej niż wewnętrzne i zamiast przycinać to ostatnie podmalowałem białe pola i postanowiłem najpierw skończyć drugą burtę a później (mam nadzieję, że wyjdzie podobnie) całość zaślepić listwą wykończeniową (podmalowana część powinna zostać przez nią zakryta).


Sam autor modelu także zaczął jego klejenie na sąsiednim forum (relacja), czyli w sieci mamy już co najmniej 3 relacje Nawet zastanawiam się, czy nie dać się autorowi "przegonić" - miejscami instrukcja jest nieoczywista i można będzie zobaczyć "co autor miał na myśli"

Zupełnie dla rozrywki skleiłem wczoraj zrębnicę ładowni.


Do zobaczenia (mam nadzieję) za tydzień

Prawa burta sklejona


Tym razem udało się skleić bez wcześniejszego wklejania wsporników nadburcia. Dodatkowo to nadburcie wyszło tak, jak zaplanował je autor (tzn. wewnętrzne poszycie było minimalnie wyższe od zewnętrznego).


Są 2 możliwości - albo tym razem wycinałem węższe planki (zmieniłem sposób wycinania; poprzednio wycinałem tak, że bliżej mnie był fragment do wyrzucenia, potem ostrze a później część; tym razem wycinałem kładąc część bliżej mnie) albo pomogła zmiana kleju (poprzednią burtę kleiłem klejem Pelikana - taki "wikolowaty" - a tę burtę skleiłem BCG). Niby żadna różnica a na kilku plankach dało 0,5-0,7 mm różnicy. Jak by nie było - burty (prawie) skończone. Teraz kleję listwy wieńczące nadburcia (ponownie okazało się, że inaczej niż autor - on najpierw okleja łuk na dziobie, ja go oklejam na końcu)


Ponieważ mam posklejane sporo wyposażenia pokładowego MOŻE w tym tygodniu skończę kadłub. Cały czas myślę, czy go nie polakierować na połysk, zaszpachlować szparki i na to położyć mat - trochę boję się coś zepsuć, bo w przypadku tego modelu będzie to jego koniec (nie przewiduję drugiego podejścia). W każdym razie - powoli zaczynam widzieć miejsce na zabawę z olinowaniem

czysta robota.