Re: SIEWIERJANKA badawczy ok. podwodny
: 03 lut 2017, 12:00
Witam!
Etap 23
Wykonanie luków torpedowych
Ponieważ przedłuża się wytyczanie wszystkich otworów w burtach kadłuba. Na prawej burcie są wyznaczone już wszystkie, pozostała jeszcze lewa. Postanowiłem, więc zrobić coś w międzyczasie, są to dwa luki, dziobowy i rufowy, służące kiedyś do załadunku torped. Są one identyczne, więc dla skrócenia czasu wykonuję i dokumentuję jeden, dziobowy. Zacząłem od tymczasowego wzmocnienia pokładu twardą tekturą w miejscu wycinania otworu luku. Po wycięciu otworu krawędzie pokładu przy burtach są wąskie i łatwo by było złamać pokład w tym miejscu. Po podklejeniu pokładu, co widać na foto. 51.
Zacząłem nawiercać otwory po wewnętrznej stronie obrysu. Cienkim wiertłem wywiercić trzeba więcej otworów niż dużym. Za to bliżej krawędzi obrysu, foto. 52. Pomiędzy otworami są cienkie ścianki, które poprzecinałem dłutem i środek wypchnąłem, foto. 53. Nierówną wewnętrzną krawędź z grubsza wyrównałem dłutkiem. Właściwą średnicę uzyskałem podpiłowując krawędź pilnikiem półokrągłym i papierem ściernym. To jest wewnętrzna średnica luku, foto. 54. Zewnętrzna jest większa o dwie grubości ścianki luku tzn. o 4mm. Wysokość ścianki luku nad pokładem wynosi 2mm. Grubość pokładu wynosi też 2mm.
Zanim przystąpiłem do wykonania pierścienia ścianki wykonałem pierścień pomocniczy z tektury, foto. 55. Jest on wysokości 10mm i dokładnie dopasowany do wewnętrznego obrysu luku. Wciśnięty weń pozostanie tam aż do momentu ukształtowania ścianek luku. Ścianki wykonałem z 3mm pasków obłogu grubości 1mm. Każdy pierścień ścianki jest wykonany z czterech pasków obłogu. Pierwszy pasek wewnętrzny ukształtowałem na pierścieniu tekturowym do połowy jego obwodu przytrzymując go dwoma krokodylkami. Od połowy tego paska zacząłem przyklejać do niego drugi pasek zewnętrzny dociskając go krokodylkami. Pierwsze krokodylki pozostają na miejscu do końca ukończenia całego pierścienia. W miarę przyklejania drugiego paska zewnętrznego do końca pierwszego wewnętrznego dołożyłem trzeci pasek, przyciskając go do pierścienia tekturowego i dopasowując jego koniec do początku pierwszego. W ten sam sposób dokleiłem pasek wewnętrzny, analogicznie zewnętrzny. Powstał pierścień ścianki luku, a połączenia pasków się nie pokrywały.
Po zdjęciu go z Pierścienia tekturowego został on kilkakrotnie nasączany od wewnątrz i zewnątrz rzadkim klejem cjanoakrylowym. Obłóg stwardniał i nadawał się do obróbki papierem ściernym. Wyrównane zostały powierzchnie czołowe i powierzchnia zewnętrzna, a wewnętrzna nie. Aby wkleić ściankę wys. 3mm i żeby wystawała nad pokład 2mm wyciąłem pokład na głębokość 1mm pomiędzy zewnętrznym obrysem a wewnętrznym, foto. 56. Ponownie wcisnąłem pierścień tekturowy, na który nałożyłem pierścień ścianki, ale nie do końca. Na krawędź rowka naniosłem klej i dopiero docisnąłem do końca.
Pierścień tekturowy obróciłem w otworze kilkakrotnie, w odstępach czasu aby uniknąć jego przyklejenia do ścianki luku. W ten sam sposób został wykonany pierścień rufowego luku. Każdy luk posiada pokrywę, która go przykrywa. Dlatego po usunięciu pierścienia pomocniczego wkleiłem do wnętrza luku następny pierścień z obłogu o tej samej wysokości, ale 1mm poniżej górnej krawędzi luku, foto 57.
Cdn.
Pozdrawiam
„Hadżi”
Etap 23
Wykonanie luków torpedowych
Ponieważ przedłuża się wytyczanie wszystkich otworów w burtach kadłuba. Na prawej burcie są wyznaczone już wszystkie, pozostała jeszcze lewa. Postanowiłem, więc zrobić coś w międzyczasie, są to dwa luki, dziobowy i rufowy, służące kiedyś do załadunku torped. Są one identyczne, więc dla skrócenia czasu wykonuję i dokumentuję jeden, dziobowy. Zacząłem od tymczasowego wzmocnienia pokładu twardą tekturą w miejscu wycinania otworu luku. Po wycięciu otworu krawędzie pokładu przy burtach są wąskie i łatwo by było złamać pokład w tym miejscu. Po podklejeniu pokładu, co widać na foto. 51.
Zacząłem nawiercać otwory po wewnętrznej stronie obrysu. Cienkim wiertłem wywiercić trzeba więcej otworów niż dużym. Za to bliżej krawędzi obrysu, foto. 52. Pomiędzy otworami są cienkie ścianki, które poprzecinałem dłutem i środek wypchnąłem, foto. 53. Nierówną wewnętrzną krawędź z grubsza wyrównałem dłutkiem. Właściwą średnicę uzyskałem podpiłowując krawędź pilnikiem półokrągłym i papierem ściernym. To jest wewnętrzna średnica luku, foto. 54. Zewnętrzna jest większa o dwie grubości ścianki luku tzn. o 4mm. Wysokość ścianki luku nad pokładem wynosi 2mm. Grubość pokładu wynosi też 2mm.
Zanim przystąpiłem do wykonania pierścienia ścianki wykonałem pierścień pomocniczy z tektury, foto. 55. Jest on wysokości 10mm i dokładnie dopasowany do wewnętrznego obrysu luku. Wciśnięty weń pozostanie tam aż do momentu ukształtowania ścianek luku. Ścianki wykonałem z 3mm pasków obłogu grubości 1mm. Każdy pierścień ścianki jest wykonany z czterech pasków obłogu. Pierwszy pasek wewnętrzny ukształtowałem na pierścieniu tekturowym do połowy jego obwodu przytrzymując go dwoma krokodylkami. Od połowy tego paska zacząłem przyklejać do niego drugi pasek zewnętrzny dociskając go krokodylkami. Pierwsze krokodylki pozostają na miejscu do końca ukończenia całego pierścienia. W miarę przyklejania drugiego paska zewnętrznego do końca pierwszego wewnętrznego dołożyłem trzeci pasek, przyciskając go do pierścienia tekturowego i dopasowując jego koniec do początku pierwszego. W ten sam sposób dokleiłem pasek wewnętrzny, analogicznie zewnętrzny. Powstał pierścień ścianki luku, a połączenia pasków się nie pokrywały.
Po zdjęciu go z Pierścienia tekturowego został on kilkakrotnie nasączany od wewnątrz i zewnątrz rzadkim klejem cjanoakrylowym. Obłóg stwardniał i nadawał się do obróbki papierem ściernym. Wyrównane zostały powierzchnie czołowe i powierzchnia zewnętrzna, a wewnętrzna nie. Aby wkleić ściankę wys. 3mm i żeby wystawała nad pokład 2mm wyciąłem pokład na głębokość 1mm pomiędzy zewnętrznym obrysem a wewnętrznym, foto. 56. Ponownie wcisnąłem pierścień tekturowy, na który nałożyłem pierścień ścianki, ale nie do końca. Na krawędź rowka naniosłem klej i dopiero docisnąłem do końca.
Pierścień tekturowy obróciłem w otworze kilkakrotnie, w odstępach czasu aby uniknąć jego przyklejenia do ścianki luku. W ten sam sposób został wykonany pierścień rufowego luku. Każdy luk posiada pokrywę, która go przykrywa. Dlatego po usunięciu pierścienia pomocniczego wkleiłem do wnętrza luku następny pierścień z obłogu o tej samej wysokości, ale 1mm poniżej górnej krawędzi luku, foto 57.
Cdn.
Pozdrawiam
„Hadżi”