Forum Koga • Strona główna - Koga Portal - Modele - Żaglowce - Statki - Okręty - Forum modelarskie

Jeszcze nie przekreślam najbliższej niedzieli, mam nadzieję że się uda.

Czekam na relację
Czytałeś o http://www.minisail.pl na forum?

Pozdrawiam,
Łukasz

Tak, myślę że może jest to w okolicach tego o czym myślę, zresztą zacząłem przygodę z małym żeglarstwem od MINI.

Zabrakło troszeczkę czasu na pełne przygotowanie jachtu do wodowania. Następny termin to weekend za dwa tygodnie. Wczoraj i dziś praktycznie nie było wiatru, chociaż prognoza zapowiadała ~ 3m/s z SES. Taka osłodzona cytryna. Prowizorycznie przymocowałem żagle do drzewc i zwodowałem jacht w wannie. Chciałem zobaczyć jak z pełnym wyposażeniem trzyma wodnicę. Dziobnica lekko nad wodą, rufa leciutko w wodzie, jak dojdzie siła od żagli powinno wszystko być OK. Z ciężkim pakietem (117g) i tym balastem ( płetwa + bulb: 510 g)masa modelu to 1020 g. Biorąc pod uwagę, że kadłub to w zasadzie kopyto na którym powstała forma nie jest najgorzej. Sprawdziłem też położenie środka ciężkości. Znajduje się ok. 95 mm poniżej linii stępki.

Często zastanawiałem się jak rozprowadzić szoty po pokładzie. Na Gringo jest zmodyfikowana wersja zastosowana wcześniej na moim MINI 65. Zdjęcia wszystko pokazują.

Budowa jachciku wkroczyła w ostatnią przed wodowaniem fazę: taklowanie i regulacja.
Rozpocząłem od wykonania platformy do trymowania jachtu. Dokładniej, potrzebowałem czasem czegoś z płaską powierzchnią co można dosyć dokładnie wypoziomować. Formatka z HDF-u (jakiś odrzucony front meblowy) z zamontowanymi ślizgaczami z mufą. Ślizgacze są wkręcane. Z założenia miało to słuzyć do poziomowania mebli, tu do poziomowania lub przechylania podstawy.

Laserowa krzyżowa poziomica pozwoliła na pierwsze próbne ustawienie pochylenia masztu. Na razie (na zdjęciach jest lekko pochylony do przodu. Zmierzenie tego bez przyrządów jest dosyć kłopotliwe i wynik nie jest zbyt pewny. Na kolejnych zdjęciach widać regulację napięcia achtersztagu z wykorzystaniem otworów w podwięzi, regulację napięcia sztagu i mechanizm różnicujący napięcie przedniego liku foka i sztagu ( to ta blaszka nad rogiem fałowym foka - widać że przedni lik jest bardziej napięty niż sztag, pochylenie blaszki). Po kilku próbach z ustawianiem masztu doszedłem do wniosku, że mogę połączenie napinacza z achtersztagiem zrobić rozłączne, przy użyciu czego co jest podobne do zapinki w moim troszkę większym jachcie. Elastyczność masztu wystarcza do zapięcia.

Z elastycznością masztu jest kolejny problem. Żagle a dokładniej grot. Był krojony do prostego masztu i tu przy maszcie wygiętym przez napięcie achtersztagu jest zbyt otwarty na górze. No cóż, mam do sklejenia kolejny żagiel. Ten na zdjęciach posłuży do pierwszych testów.


Gdyby ktoś nie zauważył na dziobie pojawił się "bumperek" . Tu niestety muszę wrzucić kolejny kamyczek do ogródka twórców przepisów klasy NSS-650. Zamiast wykorzystać rozwiązanie z RG-65, gdzie długość kadłuba jest precyzyjnie określona: kadłub 650 +/- 5 mm i długość ochraniacza 5 +/- 1 mm, długość tego ostatniego w przepisach NSS nie została określona. To może powodować nadużycie w postaci sztucznego wydłużenia kadłuba , właśnie przy użyciu tego elementu. Mój ma długość/ grubość 5,5 mm. Gringo jest modelem doświadczalnym ale chciałbym , żeby w pełni odpowiadał przepisom klasy RG-65 i NSS-650.

Budowa Gringo-1 dobiegła końca. Po pewnych problemach z kombinacją nadajnik- odbiornik, które raczej wynikały ze słabej znajomości trochę bardziej nowoczesnych aparatur otaklowałem jacht. I tu spore zaskoczenie. Grot niestety jest do wyrzucenia. Nie doceniłem możliwości masztu. Przy zaprojektowanym i zastosowanym takielunku ułamkowym ~3/4, lekki profil w połączeniu z dużą różnicą w wysokości zaczepienia sztagu i achtersztagu ( to właśnie owe 3/4) umożliwia spore i kontrolowane wygięcie masztu. Nie sądziłem, że tak duże. Na sucho, strzałka wygięcia do około 2 cm jeszcze bez podejrzanych trzasków.

Uprościłem samo taklowanie łódki. Na achtersztagu zrobiłem agrafkę i teraz wystarczy wstawić maszt, zapiąć bom foka, zapiąć i dociągnąc wanty, zapiąć agrafkę na napinaczu achterszatgu , zapiąć szoty i gotowe.

Grot był projektowany do prostego masztu i to niestety widać. Na dokładkę wadliwa sklejka pomiędzy brytami 3 i 4 (od dołu). Żagielek do kosza.

Narysowałem nowego o takiej samej powierzchni, trochę szerszej głowicy na górze i krótszym dolnym liku.

Na zdjęciu nowy grot po sklejeniu brytów. Na razie wygląda to dobrze. Łączenia brytów bez zafalowań, ładne profile. To daje nadzieję na dobry żagiel.

Dziś po południu mały Gringo w końcu dotknął wody. Pierwszy problem pojawił się przy pakowaniu modelu do skrzynki, wiedziałem że będzie problem z masztem "A" (najwyższym) i to się potwierdziło. Wiertarka z wiertełkiem 8 mm rozwiązała kłopot. Pięta masztu wystaje z boku skrzynki.


Pierwsze wrażenia:

- zimno, palce po godzinnym pływaniu mocno zgrabiały, (+ 6 C, wilgotność ~85-95%)

- jachcik wymaga drobnych korekt, ale to raczej zabiegi kosmetyczne w ustawieniu osprzętu

- po godzinnym pływaniu wnętrze suchutkie, żadnych kropelek wody.

- nowy grot jest zdecydowanie lepszy, ale to jeszcze nie to.



Przy silniejszych podmuchach i większych przechyłach jacht ostrzy i tu przydałby się trochę większy ster i większy fok, kosztem oczywiście grota. Zmniejszyłoby to nawietrzność przy dużych przechyłach. Nie jest to zaskakujące szczególnie jeżeli się popatrzy na sylwetkę Gringo na wodzie, żagle są wysokie z szeroką rozbudowaną górą, to podnosi środek aerodynamiczny ożaglowania do góry co niejako automatycznie przekłada się na nawietrzność i przegłębianie na dziób. Przy większej prędkości jachtu z kolei widać jak kadłub wyciąga dziób z wody. To zasługa dosyć silnie rozchylonych wrężnic w sekcji dziobowej i dzięki temu szybkiemu przyrostowi wyporności.

Na moim kanale YT umieściłem krótki film z wczorajszego wodowania.
https://www.youtube.com/watch?v=gIeqNxLSKdg
Miłego oglądania.

Późną jesienią ubiegłego roku zwodowałem mojego pierwszego RG-65/NSS-650. W ubiegłą sobotę rozpocząłem nowy sezon modelarsko-żeglarski.
Podczas zimy między innymi powstała skrzynka transportowa specjalnie przeznaczona dla modeli RG-65. Docelowo ma pomieścić dwa modele wraz z osprzętem. W listopadzie korzystałem ze skrzynki od MINI 650, ale rozwiązanie z wystającym z boku masztem na dłuższą metę było nie akceptowalne. Po krótkich poszukiwaniach kupiłem formatki ze sklejki brzozowej i tak powstała nowa skrzynka transportowa. Sosnowe listwy 10*10 posłużyły do połączeń arkuszy i wzmocnień konstrukcji w newralgicznych miejscach. Kadłub jachtu posadowiony jest na dwóch wymiennych szablonach. Takie rozwiązanie pozwala na zapakowanie później praktycznie każdego RG-65. Zawiasy pochodzą z systemu drzwi łamanych, zamki z uszkodzonej (rozjechanej) skrzynki bodajże z Castoramy. Uchwyt także. Dosyć długo zastanawiałem się nad sposobem wykończenia produktu. Ostatecznie na sklejkę nałożyłem warstwy lakieru wodoodpornego. Ku mojemu zaskoczeniu jasna sklejka nabrała tylko soczystości, kolor drewna pozostał.
Dosyć długo czekałem na możliwość pływania. Sezon rowerowy rozpocząłem już w połowie lutego, niestety kolejne wyprawy nad lokalne zbiorniki pozbawiały mnie złudzeń. W końcu Gringo to nie lodołamacz.
23 marca były odpowiednie warunki. Ciepło, niezbyt silny południowy wiatr, jednym słowem: idealnie. Spacer nad białostocki „Balaton” i blisko półtorej godziny pływania. Stopniowo poznaję model. Niewielkie poprawki, które zrobiłem to raczej korekty ustawień niż jakieś rewolucyjne zmiany. Zauważyłem pewną asymetryczność w reakcjach jachtu, przyczyna to w położeniu neutralnym serwa lekko wychylony ster. Różnicę zauważyłem dopiero po bardziej precyzyjnych pomiarach. Wizualne oględziny nie wskazywały na asymetrię.

Kilka zdjęć z pływania. Na moim koncie na YT umieściłem krótki film z pierwszego w tym roku pływania. Widać jak wiele pracy jeszcze mam do zrobienia.
https://www.youtube.com/watch?v=OrCGSDCFZIY