Re: Olinowanie HMS Victory
: 09 lis 2012, 09:02
Grotsztag (Main stay)
1) Grotsztag (śr. 1,6 mm) wykonany jest z liny lewoskrętnej (podobnie jak pozostałe sztagi).
2) W górnej części grotsztag zakończony jest okiem, przez które przechodzi sztag, tworząc w ten sposób pętlę. W miejscu styku sztagu z okiem znajduje się gałka turecka, która powinna być umiejscowiona nieznacznie poza obrębem platformy marsa; pętla z gałką turecką jest owijana liną (served) do 6 mm poniżej gałki; od tego miejsca grotsztag jest tylko wypełniany (worming).
3) Pętla sztagu układana jest na głowie kolumny grotmasztu, oplatając ułożone wcześniej wanty; dalej biegnie w kierunku dziobu nad rufowym i pod dziobowym jarzmem poprzecznym marsa i przebiega obok kolumny fokmasztu, po stronie sterburty. W dolnej części do sztagu mocowane jest serce (dł. 6,5 mm), a końcówka sztagu jest odkładana na sztagu i dwukrotnie owijana.
4) Grotsztag jest następnie łączony przewiązem (śr. 0,3 mm) z kołnierzem grotsztagu (śr. 1,1 mm). Przewiąz przechodzi przez serce zamocowane na grotsztagu i półserce (dł. 6,5 mm) mocowane w górnej części kołnierza za pomocą dwukrotnego owinięcia.
5) Kołnierz grotsztagu tworzy lina, która zakończona jest okiem szplajsowym. Drugi koniec liny przechodzi przez otwór w podeście łączącym fordek z bukszprytem (gangboard), dalej biegnie w dół przez otwór w pachole na sterburcie, przez otwór w stewie dziobowej, następnie biegnie do góry przechodząc przez pachoł na bakburcie, przez podest i ostatecznie przez oko na końcu kołnierza, a następnie jest odkładana na kołnierzu i mocowana za pomocą trzech owijek.
6) Kołnierz grotsztagu jest owijany liną (served) na całej długości.
1) Grotsztag (śr. 1,6 mm) wykonany jest z liny lewoskrętnej (podobnie jak pozostałe sztagi).
2) W górnej części grotsztag zakończony jest okiem, przez które przechodzi sztag, tworząc w ten sposób pętlę. W miejscu styku sztagu z okiem znajduje się gałka turecka, która powinna być umiejscowiona nieznacznie poza obrębem platformy marsa; pętla z gałką turecką jest owijana liną (served) do 6 mm poniżej gałki; od tego miejsca grotsztag jest tylko wypełniany (worming).
3) Pętla sztagu układana jest na głowie kolumny grotmasztu, oplatając ułożone wcześniej wanty; dalej biegnie w kierunku dziobu nad rufowym i pod dziobowym jarzmem poprzecznym marsa i przebiega obok kolumny fokmasztu, po stronie sterburty. W dolnej części do sztagu mocowane jest serce (dł. 6,5 mm), a końcówka sztagu jest odkładana na sztagu i dwukrotnie owijana.
4) Grotsztag jest następnie łączony przewiązem (śr. 0,3 mm) z kołnierzem grotsztagu (śr. 1,1 mm). Przewiąz przechodzi przez serce zamocowane na grotsztagu i półserce (dł. 6,5 mm) mocowane w górnej części kołnierza za pomocą dwukrotnego owinięcia.
5) Kołnierz grotsztagu tworzy lina, która zakończona jest okiem szplajsowym. Drugi koniec liny przechodzi przez otwór w podeście łączącym fordek z bukszprytem (gangboard), dalej biegnie w dół przez otwór w pachole na sterburcie, przez otwór w stewie dziobowej, następnie biegnie do góry przechodząc przez pachoł na bakburcie, przez podest i ostatecznie przez oko na końcu kołnierza, a następnie jest odkładana na kołnierzu i mocowana za pomocą trzech owijek.
6) Kołnierz grotsztagu jest owijany liną (served) na całej długości.