XIX-wieczny okręt wojenny miał zwykle kilka pokładów, z których każdy miał swoje unikalne cechy konstrukcyjne.
Pierwszym pokładem był pokład orsztynowy, który znajdował się najwyżej i był zwykle poziomy. Służył on jako podstawa dla masztów, olinowania, lin i żagli. Na tym pokładzie znajdowała się również sygnalizacja oraz działo, które chroniło okręt przed atakami z powietrza.
Poniżej pokładu orsztynowego znajdował się pokład rufowy, który był pochyły i miał za zadanie odprowadzanie wody, która zalewała pokład w trakcie walki. Na tym pokładzie znajdowały się działa, które były skierowane na tył okrętu, a także stanowiska dla marynarzy obsługujących działa.
Kolejnym pokładem był pokład główny, na którym znajdowała się główna wieża dowodzenia, gdzie kierowano manewrami okrętu i wydawano rozkazy. Na tym pokładzie znajdowało się również wiele innych działa, a także pomieszczenia dla oficerów i marynarzy.
Pod pokładem głównym znajdował się pokład dolny, który był używany głównie jako magazyn na zapasy i amunicję. Na tym poziomie znajdowały się również kabiny marynarzy oraz pomieszczenia techniczne.
Pod pokładem dolnym znajdował się pokład maszynowy, na którym znajdowały się kotły i silniki napędowe, które poruszały okręt. Na tym poziomie znajdowały się również pomieszczenia dla mechaników i inżynierów.
Konstrukcja pokładu była wykonana z drewna i pokryta warstwą smoły, co zapewniało ochronę przed wodą i zapobiegało gniciu drewna. Pokłady były również wzmocnione stalowymi elementami, które zwiększały ich wytrzymałość.
Podsumowując, pokład XIX-wiecznego okrętu wojennego był złożonym systemem, który składał się z kilku poziomów o różnych funkcjach. Konstrukcja była wykonana z drewna i wzmocniona elementami stalowymi, co zapewniało jej wytrzymałość i ochronę przed wodą.
______________________________
https://otomedi.pl/kalkulator-zapotrzeb ... orycznego/